Ein genta, ið mist hevði 12 ára gamla bróðurin av eini druknivanlukku, gjørdi bøn yvir bróðrinum. Guds kraft gav seg til kennar, og undur hendi.
4. juli á hvørjum ári, hátíðarhalda Floyd húskið saman við øðrum ættarfólki at vitja strondina í Norðurkaroleina. Hetta vekur góð minnir; men útferðin hagar í 2019, gjørdist bæði ein
sorgar- og gleðisferð.
Druknivanlukka
Bróðir Lilys, Levi, lá í grunna sjónum í vatnskorpuni, lívleysur, druknaður. Hevði spælt og hugnað sær saman við systkinabarni sínum. Tað var so stutt síðan, teir apældu saman, til Levi lá lívleysur í vatnskorpuni. Pápi drongin var skjótur hjá soni sínum. Tók hann í føvningin. Hann fekk seg illa at trúgva sínum egnu eygum. Tað kendist, eins og hann hevði ligið í sjónum fleiri dagar.
Ein teirra úr húskinum var sjúkrarøktarfrøðingur. Hon gjørdi í skundi eina CPR-skanning av dronginum, sum váttaði skjótt, at har var eingin pulsur ella æðrasláttur. Eingi lívstekin. “Hann er farin, als eingin pulsur!” Fór í skundi undir at gníggja føturnar og at biðja til Guds meira enn nakrantíð.
Vónloysi
Pápin bønaði og bað til Guds í Jesu navni yvir soninum. “Góði Jesus, ver soni mínum miskunnsamur,” bønaði hann. Tvær sjúkrasystrar, ið av tilvild vóru á strondini, hjálptu eisini, alt tað, tær kundu at veita Levi hjálp.
Hildið var fyri vist, at Levi var farin. Arbeitt varð uttan steðg at skúgva niður á bringuna og at veita eftirgjørdan andadrátt og biðja til Guds um hjálp.
Brádliga, í øllum ruðuleikanum, hoyrdist Levi við piprandi rødd syngja og tilbiðja Gud. Mamman segði, at saman tóku vit øll undir at syngja í kór og lovprísa Gudi. “Tað var eins og ein elektrisk megi streymaði gjøgnum meg frá høvur til fóts. Gloymi hetta ongantíð.”
Tá øll saman við mammuni tóku undir at syngja; varð alt í einum broytt. Pulsurin ella æðraslátturin var farin at virka. Versið: “Hann er tín; hann er tín; áh Gud, um ævir er hann tín, ja, um ævir tín!”
Velduga hendingin verður ongantíð gloymd, men goymd!
Eftir Christel Berns, 12. sept. 2020
Henry Debes Joensen, umsetti