Bíbliufelagið

Gamla Testamenti
- Fyrsta Mósebók
- Onnur Mósebók
- Triðja Mósebók
- Fjórða Mósebók
- Fimta Mósebók
- Jósvabók
- Dómarabókin
- Rutarbók
- Fyrra Sámuelsbók
- Seinna Sámuelsbók
- Fyrra Kongabók
- Seinna Kongabók
- Fyrra Krýnikubók
- Seinna Krýnikubók
- Ezra
- Nehemia
- Esterarbók
- Jobsbók
- Sálmarnir
  - 1
  - 2
  - 3
  - 4
  - 5
  - 6
  - 7
  - 8
  - 9
  - 10
  - 11
  - 12
  - 13
  - 14
  - 15
  - 16
  - 17
  - 18
  - 19
  - 20
  - 21
  - 22
  - 23
  - 24
  - 25
  - 26
  - 27
  - 28
  - 29
  - 30
  - 31
  - 32
  - 33
  - 34
  - 35
  - 36
  - 37
  - 38
  - 39
  - 40
  - 41
  - 42
  - 43
  - 44
  - 45
  - 46
  - 47
  - 48
  - 49
  - 50
  - 51
  - 52
  - 53
  - 54
  - 55
  - 56
  - 57
  - 58
  - 59
  - 60
  - 61
  - 62
  - 63
  - 64
  - 65
  - 66
  - 67
  - 68
  - 69
  - 70
  - 71
  - 72
  - 73
  - 74
  - 75
  - 76
  - 77
  - 78
  - 79
  - 80
  - 81
  - 82
  - 83
  - 84
  - 85
  - 86
  - 87
  - 88
  - 89
  - 90
  - 91
  - 92
  - 93
  - 94
  - 95
  - 96
  - 97
  - 98
  - 99
  - 100
  - 101
  - 102
  - 103
  - 104
  - 105
  - 106
  - 107
  - 108
  - 109
  - 110
  - 111
  - 112
  - 113
  - 114
  - 115
  - 116
  - 117
  - 118
  - 119
  - 120
  - 121
  - 122
  - 123
  - 124
  - 125
  - 126
  - 127
  - 128
  - 129
  - 130
  - 131
  - 132
  - 133
  - 134
  - 135
  - 136
  - 137
  - 138
  - 139
  - 140
  - 141
  - 142
  - 143
  - 144
  - 145
  - 146
  - 147
  - 148
  - 149
  - 150
- Orðtøk Sálomons
- Prædikarin
- Hásongurin
- Jesaja
- Jeremia
- Harmljóðini
- Ezekiel
- Dánjal
- Hósea
- Jóel
- Ámos
- Óbadia
- Jónas
- Mika
- Náhum
- Hábakkuk
- Sefanja
- Haggai
- Zakarja
- Málaki
Nýggja Testamenti

Sálmarnir 56

v1 Til songmeistarans; eftir «hini málleysu dúgvu á fjarlægum staði»; av Dávidi, ein miktam, tá Filistar tóku hann í Gát.

v2 Miskunna mær, Guð, tí menniskjur vilja meg slúka, allan dagin treingja meg stríðsmenn; v3 allan dagin vilja fíggindar mínir meg slúka, tí mangir móti mær stríða í hugmóð! v4 Tann dag, eg óttist, eg líti á teg! v5 Við hjálp frá Guði vil eg lova hans orði. Eg líti á Guð, eg vil ikki óttast, hvat kann kjøt mær gera? v6 Allan dagin teir venda mínum orðum, øll teirra hugsan er móti mær til tað illa. v7 Teir taka seg saman, teir ganga á loynum, teir varða fótspor míni, rætt sum teir vildu mín deyða. v8 Vegna illskapar teirra teir skulu ikki sleppa! Guð, í vreiði tíni rinda tú fólkasløg niður! v9 Harm mín hevur sjálvur tú talt, tár míni eru goymd í tíni skál og bók. v10 Tí skulu fíggindar mínir undan flýggja, tann dag tá eg rópi um hjálp. Tað veit eg av sonnum, at við mær er Guð. v11 Við hjálp frá Guði vil eg lova hans orði, hjálptur av Harranum vil eg lova hans orði. v12 Eg líti á Guð, eg vil ikki óttast, hvat kann mær menniskja gera? v13 Eg lyfti tær skyldi, Guð, við takklæti eg vil tær gjalda. v14 Tí sál míni tú hevur bjargað frá deyða og frá meinbogum fóti mínum, at eg fyri ásjón Guðs kann ganga í lívsins ljósi.